پل یک دستگاه اتومبیل سواری به عنوان عیدی از برادرش دریافت کرده بود.شب عید هنگامی که پل از اداره اش بیرون آمد متوجه پسر بچه شیطانی شد که دور و بر ماشین نو و براقش قدم میزد و آن را تحسین می کرد.پل نزدیک ماشین که رسید، پسر پرسید: این ماشین مال شماست، آقا؟

پل سرش را به علامت تائید تکان داد و گفت : برادرم به عنوان عیدی به من داده است.پسر متعجب شد و گفت منظورتان این است که برادرتان این ماشین را همین جوری بدون اینکه دیناری بابت آن پرداخت کنید به شما داده است؟ آخ جون ، ای کاش ... البته پل کاملآ واقف بود که پسر چه آرزویی می خواهد بکند. او می خواست آرزو کند که ای کاش او هم یک همچین برادری داشت. اما آنچه که پسر گفت سرتا پای وجود پل را به لرزه آورد.او گفت: ای کاش من هم یک همچون برادری بودم. پل مات و مبهوت به پسر نگاه کرد و سپس با یک انگیزه آنی گفت: دوست داری با هم تو ماشین یه گشتی بزنیم؟ پسر گفت :بله .دوست دارم.

تازه راه افتاده بودن که پسر به طرف پل برگشت و با چشمانی که از خوشحالی برق می زد گفت: آقا میشه خواهش کنم که بریم به طرف خونه ما؟ پل لبخند زد.او فهمید که پسر چه می خواهد بگوید.او می خواست به همسایگانش نشان دهد که توی چه ماشین بزرگ و شیکی به خانه برگشته است.اما پل باز در اشتباه بود ... پسر گفت بی زحمت اونجایی که دو تا پله داره نگه دارید ...

پسر از پله ها بالا دوید.چیزی نگذشت که پل صدای برگشتن او را شنید اما او دیگر تند و تیز برنمی گشت.او برادر کوچک فلج و زمین گیر خود را بر پشت حمل کرده بود.سپس او را روی پله پایینی نشاند و به طرف ماشین اشاره کرد : اوناهاش !!! جیمی می بینی ؟ درست همون طوری که طبقه بالا برات تعریف کردم.برادرش عیدی بهش داده و او دیناری بابت آن پرداخت نکرده.یک روز من هم یه همچون ماشینی به تو هدیه خواهم داد... اون وقت می تونی برای خودت بگردی و چیزهای قشنگ در ویترین مغازه های شب عید رو همان طوری که همیشه برات شرح میدم ببینی.

پل در حالی که اشک های گوشه چشمش را پاک می کرد از ماشین پیاده شد و پسر بچه رو در صندلی جلویی ماشین نشاند.برادر بزرگتر با چشمانی براق و درخشان کنار او نشست و سه تایی رهسپار گردشی فراموش نشدنی شدند.